Zo ontzettend trots op mijn Frankie! Afgelopen zaterdagnacht rond kwart voor 1 belde een hondenvriendin. Ik was nog wakker maar schrok me rot? Ze was in een dierenkliniek en haar hond zou bloeddonor zijn voor een hond met leukemie. De chemo was bijna klaar en hij had dan meteen bloedtransfusies nodig, maar het prikken wilde maar niet lukken, te dikke nek? Te korte naalden? (bloed wordt uit de hals gehaald) Hoe ik er tegenover zou staan als mijn Frankie… (Frankie is een Galgo Espagnol, een Spaanse Greyhound) Windhonden zijn door hun slanke bouw, makkelijk te prikken en hij had het juiste gewicht. Natuurlijk komen we! En Frankie liet alles, zo ongelofelijk lief, rustig en geduldig gebeuren. Wat een kanjer! Natuurlijk weet ik dat hij een heel lieve en heel relaxte hond is, maar toch. Het waren wel 10 flinke spuiten bloed die afgenomen werden! En daarna voor zichzelf nog een infuus in zijn poot met een zoutoplossing. En de hond met leukemie, het gaat nu best goed met hem en we duimen met al onze duimen. Wat zijn de Galgo’s toch toppertjes! En Frankie, jij bent een supertoppertje. Een geredde hond die het leven van een andere hond heeft helpen redden!
Wilma Moes